Sama ada sosej digoreng, dibakar atau direbus, sesiapa pun menggemari akan rasanya apatah lagi anak-anak. Boleh dikatakan itulah makanan ringan yang mudah disediakan untuk anak makan pada bila-bila waktu.

Namun jika dimakan terlalu kerap dikatakan ianya tidaklah bagus untuk kesihatan. Pun begitu untuk pastikan makanan yang digemari oleh anak kita masih boleh dimakan pada bila-bila waktu dan semestinya  lebih berkhasiat, elok sahaja disediakan ramuannya sendiri. Bukan sahaja lebih sihat, malah keenakan rasa dan kebersihan makanan lebih terjemin.

Menyediakan sosej yang dibuat sendiri bukan sahaja rasa dan ramuan bahan boleh dipilih mengikut citarasa, malah anda perlu juga tahu cara atau trik untuk pastikan sosej yang dibuat cantik sempurna bentuknya sama seperti dijual di pasaran.

Nak tahu caranya, jom kita baca perkongsian daripada Noor Saficka untuk info bersama.

Ini perkongsiannya;

Anak-anak asyik nak beli sosej je..hari ni ibu cabar diri buat sosej sendiri. Alhamdulillah anak-anak suka sosej original dengan sosej cendawan.

Resepi sosej
2kg isi ayam
1labu bawang putih
4biji telur
6sudu besar tepung ubi
Cukuprasa secukup rasa
Mix herbs
Cendawan shitake kering rendam (blnder kering)

Cara Membuatnya :

1. Blender isi ayam dengan telur dan bawang putih
2. Gaul dengan bahan yang lain
3. Untuk yang sosej biasa tak yah letak cendawan. Nak letak sayur lain pun boleh..saya tak letak sebab anak tak makan sayur. Nak pedas boleh tambah cili masa blender ayam tadi ye

4. Lepas tu masuk dalam piping bag..pipe kan dalam plastik aiskrim

5. Pastu boleh rebus bagi air mendidih dulu baru masukkan sosej

6. Dah masak angkat rendam dalam air sejuk kejap pastu boleh keluarkan dari plastik

7. Nak makan boleh la goreng

Sumber : Noor Saficka via MAHN

Nak macam-macam info? Join channel Telegram keluargagader club

Memiliki peha yang besar merupakan antara ‘masalah’ utama bagi kebanyakan wanita. Mungkin atas faktor pemakanan yang tidak seimbang, rutin bekerja yang lebih banyak duduk, pengaruh hormon dan sebagainya.

Menerusi perkongsian oleh ‎Norliza Mohd Salleh yang juga merupakan seorang perunding jamu, beliau berkongsi petua tradisional yang boleh diamalkan bagi menangani masalah peha besar ini hanya dengan jintan manis.

Bahan-bahan:

2 sudu besar Jintan Manis

1 liter Air

Cara membuat:

Rebus jintan manis bersama 1 liter air selama 30 minit dengan api sederhana kecil.

Info Ekstra!

1.Minum secawan pagi dan secawan malam, selepas makan setiap hari, selama sebulan.

2.Ulang langkah rebusan sehingga memenuhi keperluan.

3.Amalan petua lebih berkesan jika disusuli senaman squat dan minum air 3 liter sehari.

4.Jangan lupa catat ukuran peha anda tu sebelum dan ambil juga ukuran selepas sebulan mengamalkan.

Bukan itu sahaja, air rebusan jintan manisia juga boleh membantu:

Buang angin dalam badan

Masalah mulut berbau

Kurangkan selera makan

Tingkatkan metobolisma badan

Cuci usus

Sakit-sakit sendi

Kurangkan Kolestrol

Tambah darah

Masalah Gemuk air

Banyakkan susu badan

Selamat Mencuba!

Musim cuti sekolah, anak-anak seronok dapat bersuka ria bercuti tanpa perlu nak fikirkan bab sekolah. Habis cuti nanti  bermulalah episod baru buat semua, terutama anak-anak yang bakal memasuki darjah satu.

Debaran nak masuk darjah satu mungkin tidak sama sewaktu ke tadika. Tetapi jangan terlalu bimbang kerana semuanya akan baik-baik belaka.

Nur Edzati Kamaluddin menerusi laman facebooknya ada berkongsi 10 tip buat persedian anak-anak melangkah ke alam persekolahan.

Yang risau bab nak ke tandas sendiri, beli makanan di kantin, takut ketinggalan, jom baca perkongsian ini. Moga sedikit sebanyak memberi manfaat pada anak-anak semua!

AWAK NAK MASUK DARJAH 1 2018?
Ini 10 tips untuk awak
(Catatan bekas kanak-kanak darjah 1)

1. Ada banyak benda yang awak masih belum tahu dan di sekolah rendah akan ada baaaaanyak benda menarik yang kita akan belajar!

Siapa belum tahu baca lagi? Rileks lah, kalau kita terus cuba & tak putus asa, darjah 1 nanti tiba-tiba kita dah pandai baca! Eh, macammana boleh pandai baca pulak tiba-tiba ni? Cikgu tadika dulu kata, bila otak kita dah bersedia (Age of reasoning). Setiap orang berbeza-beza, ada yang cepat, ada yang lambat. Bukan sebab kita tak pandai.. Yang penting kita CUBA & SUKA MEMBACA <3 Cikgu darjah 1 kita pun power, ada banyak teknik untuk bantu kita membaca bila kita dah bersedia!

2. Ada kawan-kawan yang akan lebih cepat baca/kira daripada kita. Huyooo..!! Ada juga kawan-kawan yang belum pandai baca/kira lagi daripada kita. Ala, kesiannyeee..

Hmm.. Senang je, siapa lagi pandai baca/kira, tolonglah kawan yang belum pandai lagi! Nantikan kita boleh sama-sama pandai, barulah seronok belajar sama-sama!

3. Cikgu tu tak lah garang sangat. Cikgu-cikgu sekolah rendah tu semua baik-baik je sebenarnya..

Kita pernah je nampak diorang kat bilik guru gelak-gelak, gurau-gurau dengan cikgu-cikgu yang lain. Kadang-kadang cikgu tergelak bila kita bagi jawapan kelakar. Cuma kalau cikgu marah-marah sikit tu, maafkan jelah, diorang stress kena kejar silibus. Budak-budak pun ramai sangat satu kelas, bising, cikgu jadi penat.. Kita rasa kalau kita dah besar jadi cikgu macam tu pun, mungkin kita boleh jadi selalu marah/geram-geram kan?

4. Sekolah lebih besar! Wah, besarnyaaa sekolah ni..! Dulu kita duduk rumah, ada 3-4 orang je (mak, ayah, kita, adik). Duduk taska, ada 30-50 orang je. Bila ke tadika, ada 70-90 orang. Bila ke sekolah ni, ada raaamai sangat kawan-kawan, abang kakak & cikgu-cikgu. Beratus-ratus/ribu-ribu orang kot?

Kalau rasa takut sikit tu normal lah, kita nak hadapi suasana baru. Tak percaya cuba tanya kakak abang yang baru daftar universiti tu, dah besar pun masih muka cuak kan? Kalau ibu ayah baru tukar tempat kerja pun kekok sikitkan masa mula-mula daftar masuk? Kita lagilah, baru darjah 1.. Izinkanlah kita ambil masa untuk sesuaikan diri ye..

5. Tandas. Okay, ini memang masalah besar sikit untuk kita kan? Kat rumah ada 2-3 tandas je. Bersambung dengan rumah pulak tu. Kat tadika pun sama. Di sekolah baru ni, tandasnya banyak! Masuk tandas pun kena pakai kasut! Kekoknya.. Mula-mula memanglah susah sikit, alah bisa tegal biasa!

Ada pulak yang terlepas dalam seluar sebab tak berani cakap dengan cikgu. Sebab tu lah kita kena saling kerjasama tau! Kalau kita tengok muka kawan kita tu semacam, duduk serba tak kena, kita tanyalah dia, “awak ok tak? Nak pegi tandas? Jom kita tolong cakapkan kat cikgu”

6. Tandas lagi. Kalau kita belum tau guna tandas sendiri – habis basahkan seluar, tak pandai pakai seluar dalam tandas; cuba tengok kawan yang lagi pandai daripada kita. Macam mana diorang buat eh? Keluar tandas dengan penuh gaya! Huyooo, bagitaulah kita macam mana awak buat!

7. Jaga barang sendiri. Kita jangan bawak barang banyak-banyak tau, kalau kita selalu lupa barang kita. Bawa yang perlu je, yang lain tinggalkan kat rumah. Jadi kita senang periksa, semua barang dah ada ke belum sebelum balik. 1 pensel, 1 pemadam, 1 peraut, 1 pembaris, 1 kotak warna, ada 5 benda je nak kena ingat. Kacang aje kan? Susun buku pulak, game baru untuk kita. Cuba buat sendiri, lama-lama mesti okay punya!

8. Kantin & duit. Aduh, ini memang keliru sikit kan? Kadang-kadang dah bagi duit, ada dapat duit balik. Kadang-kadang takda dapat duit balik. Jangan risau, tanya ke kawan-kawan/ makcik kantin tu betul ke tak. Kat sekolah ni bukan dengan guru je kita belajar, dengan kawan & makcik kantin pun boleh tahu macam-macam!

9. Mak ayah stress. Eit? Ingat kita je yang stress? Kan kita yang nak masuk darjah 1? Memanglah, walaupun yang nak masuk darjah 1 tu kita yang budak ni, mak ayah kita tu adalah kerisauan tersendiri.

Kadang-kadang kita pun keliru bila tengok muka mak kita tu macam nak nangis je.. kenapa ye agaknya? Mungkin dia tak sangka baby dia ni dah besar dan dah nak masuk darjah 1 kot? 😀 Ayah pulak, banyak keluar belanja nak sekolahkan kita.

Aha, it’s time for a group hug!!

10. Mak ayah paksa belajar. Hmmm, dulu-dulu masa kita kecik semua gembira je. Kita pandai buat apa-apa mak ayah tepuk tangan. Sekarang ni, kita rasa semua kita tak pandai. Semua kita tak tahu buat. Macam susah sikit buku-buku baru ni. Banyak benda kita nak pahamkan.

Kita pulak dengar mak ayah baca kat FB, semua benda darjah 1 ni susah. Sistem salah. KBAT itu ini. Lepas tu mak ayah geram-geram, suruh kita belajar cepat. Faham lagi cepat. Kita dah cuba tapi tak boleh lagi. Otak kita macam penat sikit. Otak kita macam tak boleh faham lagi. Hati kita rasa geram-geram. Kita nak main, otak kita dah penat..

Tapikan, kita rasa, kalau kita dah besar sikit kita boleh faham benda ni. Takpelah, bagilah kita peluang & ruang nak faham perlahan-lahan.

Kita kan ada bertahun-tahun perjalanan mencari ilmu terbentang di hadapan kita. Cikgu selalu cakap, jadi pelajar sepanjang hayat. Maksudnya selagi tak mati, kita kena terus belajar. Kita rasa, kalau kita tak faham hari ni, esok lusa kita akan faham juga akhirnya kalau kita CUBA. Tapi, dalam usaha kita untuk cuba hingga jaya tu, mestilah ada gagal sikit-sikitkan.. Izinkan kami merasa sedikit kegagalan ye dalam usaha kami untuk mencuba..

Tanggung jawab belajar, tanggung jawab kitalah sebagai pelajar. Kita kalau dah suka, minat, teringat-ingat benda yang kita suka belajar tu, tak payah paksa pun kita boleh belajar sendiri. Izinkan kami untuk membina minat belajar, supaya kami dapat jadi pelajar sepanjang hayat ye.

BONUS: Kami anak-anak tak syok kalau tengok cikgu & mak ayah stress. Bila mereka stress, mereka pindahkan stress tu pada kami. Lepas tu, bila sama-sama stress, depa duk gaduh pulak sama sendiri. Dah dah lah tu.. Berdamailah.. Uruskan stress & kerisauan kalian dulu.. Kami perlukan persekitaran yang aman damai untuk belajar dengan lebih berkesan.

Kami perlukan kasih sayang daripada kalian semua, kasih sayang ibu ayah & juga daripada cikgu 🙂 Dengan kasih sayang & sikap hormat menghormati inilah kami belajar menjadi insan yang penuh kasih dalam hati kami. Sikap ni tak dapat kami fahamkan melalui buku, hanya boleh diperhatikan melalui perlaksanaan orang-orang dewasa. Doakan kami boleh menyesuaikan diri dengan baik darjah 1 nanti! Kami sayang ibu ayah & cikgu baru kami <3

Salam sayang,
Bekas kanak-kanak darjah 1
—————————–
“The journey of learning is not an early sprint,
But a life-long, never-ending marathon.”